Po upadku Mussoliniego, 25 lipca 1943 r., antyfaszyści zaczęli odtwarzać relacje, które zostały zerwane przez represje reżimu. Partie antyfaszystowskie zjednoczyły się w Komitecie Wyzwolenia Narodowego (CLN), aby wezwać Włochów do walki i oporu w celu odzyskania wolności. Budynek na Lateranie był miejscem spotkań w celu omówienia przyszłości kraju. Część antyfaszystów w okupowanym mieście zaczęła zastanawiać się nad tym, jak w przyszłości mogłyby wyglądać wyzwolone Włochy.
Dziś wizyta na Uniwersytecie Laterańskim w niczym nie przypomina atmosfery strachu i braku wolności z czasów okupacji. Aby zobaczyć najważniejsze miejsca dla CLN na Lateranie, należy podążać drogą z tyłu bazyliki, od placu uniwersyteckiego do średniowiecznego krużganka, gdzie w domu pani Ronca mężczyźni, którzy później rządzili krajem, dyskutowali o przyszłości Włoch.