De Duitse Ilse Schier groeide op het platteland van Oost-Pruisen. Toen de oorlog uitbrak, veranderde haar leven drastisch. Haar vader moest naar het front in Polen. In maart 1941 verhuisde Ilse met haar moeder naar Berlijn. Voedselbonnen en luchtaanvallen werden onderdeel van de dagelijkse routine. Toen Ilse moeder werd, ging ze terug naar Oost-Pruisen.
In het voorjaar van 1945 rukten de Sovjet troepen op en kwamen steeds dichterbij. Ze moest vluchten, terug naar Berlijn. De felle strijd om Berlijn maakte ze van dichtbij mee. Ook na de capitulatie was de familie Schier niet veilig. De Sovjet troepen namen wraak op de burgerbevolking; geweld en verkrachtingen waren aan de orde van de dag.
In juli 1945 arriveerden de Amerikanen en verbeterde de situatie, althans in de sector waar Ilse, haar dochtertje en haar moeder woonden. Al snel kreeg Ilse een baan in een Amerikaanse legerkantine. In augustus keerde haar man terug uit Sovjet krijgsgevangenschap. Het herenigde jonge gezin begon een nieuw leven. Ze startten samen de Kottbusser Klause dat uitgroeide tot een beroemde Berlijns horecagelegenheid.