Toen Duitse troepen Bastogne omsingelden in Wallonië, België, werd de stad een brandpunt van hevige gevechten en lijden. De medische faciliteiten werden overweldigd en de voorraden raakten op. De gewonden overspoelden de geïmproviseerde ziekenhuizen van de stad. Verpleegsters als Augusta Chiwy en Renée Lemaire werkten onvermoeibaar samen met militaire medici om zorg te verlenen, vaak onder bombardementen en ijskoude omstandigheden.Hun inspanningen waren niet alleen daden van medische zorg, maar ook gebaren van menselijkheid in een omgeving die daarvan verstoken was. De verzorgsters brachten troost aan soldaten ver van huis en hielpen de waardigheid van de stervenden te bewaren. Deze vrouwen waren een levensader voor de verdedigers van Bastogne.Augusta Chiwy Augusta Chiwy werd in 1921 geboren in wat nu de Democratische Republiek Congo is. Ze was de dochter van een Belgische vader en een Congolese moeder. Ze verhuisde als jong meisje naar België en volgde een opleiding tot verpleegster in Leuven. Toen de Slag om de Ardennen (16 december 1944 tot 25 januari 1945) begon, was Chiwy op bezoek bij haar familie in Bastogne. In plaats van te vluchten, meldde ze zich vrijwillig bij een hulppost die was opgezet door het Amerikaanse leger.Chiwy's rol was niet zonder gevaar. Op kerstavond 1944 werd de hulppost waar ze werkte gebombardeerd, waarbij verschillende mensen omkwamen, maar ze overleefde het wonderbaarlijk. Ze stond bekend om haar moed en toewijding en verzorgde gewonde soldaten van alle rassen, ondanks dat ze zelf met discriminatie werd geconfronteerd. Na de oorlog keerde Chiwy terug naar een rustig leven, haar bijdragen werden tot op latere leeftijd nauwelijks erkend. In 2011 werd ze onderscheiden met de U.S. Army Civilian Award for Humanitarian Service. Augusta Chiwy overleed in 2015 op 94-jarige leeftijd.Renée Lemaire Renée Lemaire, een Belgische verpleegster geboren in Bastogne in 1914, was een andere Engel van Bastogne. Lemaire was opgeleid als verpleegster en keerde terug naar haar geboortestad toen het oorlogsfront zich in de loop van 1944 verplaatste van Noord-Frankrijk naar Oost-België. Tijdens het beleg van Bastogne was ze vrijwilligster in een geïmproviseerd ziekenhuis in de kelder van een van de huizen in de stad.Op kerstavond 1944 werd het ziekenhuis getroffen door een Duitse bom die Renée Lemaire en 30 van haar patiënten doodde. Ondanks haar dood vond het verhaal van Lemaire diepe weerklank en werd ze een symbool van de veerkracht van het Belgische volk. Ze ligt begraven in Bastogne en haar begraafplaats dient als gedenkteken voor hen die haar offer eren.Het monument voor de verpleegsters van Bastogne Het <a target="_blank" rel="noopener noreferrer nofollow" class="Hyperlink SCXW62997755 BCX0" href="https://www.europeremembers.com/pois/937/nurses-of-bastogne-memorial">Monument voor de Verpleegsters van Bastenaken</a> ligt net buiten Bastenaken op de weg naar het <a target="_blank" rel="noopener noreferrer nofollow" class="Hyperlink SCXW62997755 BCX0" href="https://www.europeremembers.com/pois/64/bastogne-war-museum">Bastogne Oorlogsmuseum </a>herdenkt de vrouwen die als verpleegsters dienden tijdens het Ardennenoffensief. Augusta Chiwy en Renée Lemaire behoren tot degenen die geëerd worden door dit monument, dat dient als herinnering aan de buitengewone bijdragen van verpleegsters tijdens oorlogstijd. Het monument benadrukt de onmisbare rol die vrouwen speelden in het ondersteunen van de geallieerde oorlogsinspanning en het behouden van de menselijkheid van degenen die in het conflict betrokken waren.

Twee verhalen van opmerkelijke vrouwen die je moet kennen: de engelen van Bastogne

Eind 1944 moesten de Duitse troepen zich op alle fronten terugtrekken. In het westen hadden de geallieerden Parijs bevrijd en waren ze Duits grondgebied binnengetrokken. In het oosten rukten de Sovjettroepen meedogenloos op. Ondanks deze ontwikkelingen weigerde Hitler zijn nederlaag toe te geven. Vastbesloten om het initiatief terug te winnen, bedacht hij een ambitieus plan om het tij van Duitsland in het Westen te keren en zette alles in op een grootschalig winteroffensief.Het doel van Duitsland was gedurfd: door het dichte Ardennenwoud breken, de rivier de Maas oversteken en Antwerpen innemen - een kritiek bevoorradingsknooppunt voor de geallieerden. Succes zou de Britse en Amerikaanse legers uiteenrijten, hun gelederen in wanorde brengen en hen dwingen om te onderhandelen. Dit zou Duitsland in theorie in staat stellen om zijn resterende middelen te concentreren op de oprukkende Sovjets in Oost-Europa.Om ervoor te zorgen dat het plan zou slagen, waren geheimhouding en verrassing cruciaal. Hitlers troepen verzamelden stilletjes troepen en uitrusting onder het mom van defensieve operaties en gaven de missie met de codenaam Wacht am Rhein. Timing was alles, en het offensief was zo gepland dat het slechte weer, dat meestal heerste tijdens de wintermaanden, de superieure geallieerde luchtmacht aan de grond zou houden.Een verrassingsaanval voor Kerstmis Op de mistige ochtend van 16 december 1944 lanceerde de Duitse Wehrmacht een verrassingsaanval, waardoor de geallieerde troepen onvoorbereid werden. Met overweldigende kracht doorboorden de Duitsers de geallieerde linies, waardoor de beruchte "uitstulping" in hun verdediging ontstond waaraan de slag zijn naam te danken had. De beginfase werd gekenmerkt door snelle opmars en zware geallieerde verliezen, waarbij Duitse troepen sleutelposities veroverden en chaos zaaiden onder de geallieerde gelederen.Ondanks de eerste schok kwamen de geallieerden snel weer bij elkaar. In Bastogne in België weigerde de 101ste U.S. Airborne Division, omsingeld en in de minderheid, zich over te geven en hield stand tegen herhaalde Duitse aanvallen. Bij St. Vith boden eenheden van het VIII Corps van de VS een standvastige verdediging, vertraagden de Duitse opmars en verstoorden de tijdlijn van hun invallen. Soortgelijke weerstand werd geboden bij Elsenborn Ridge, waar Amerikaanse troepen zware verliezen toebrachten aan de Duitse soldaten. Deze kritieke vertragingen stelden de Geallieerden in staat om zich te hergroeperen en een tegenoffensief voor te bereiden.De beslissende tegenslag aan het Westelijk Front Begin januari 1945 was de Duitse opmars tot stilstand gekomen en lanceerden de Geallieerden een tweeledig tegenoffensief vanuit het noorden en zuiden. Dankzij superieure logistiek, versterkingen en de uiteindelijke opklaring van het weer kon de geallieerde luchtmacht de Duitse bevoorradingslijnen en troepen verwoesten. De meedogenloze tegenaanvallen dwongen de Duitse soldaten om zich terug te trekken, waarbij ze enorme verliezen leden in mankracht en uitrusting.In februari 1945 waren de Duitse troepen teruggedrongen naar hun oorspronkelijke posities. De mislukking van dit offensief putte de resterende Duitse middelen in het Westen uit, waardoor ze niet in staat waren om nog een grootschalige aanval uit te voeren. De Geallieerden hervatten hun opmars, steken in maart de Rijn over en dringen dieper Duitsland binnen. Voor Hitler was de Ardennen-gok een catastrofale mislukking, het verspillen van belangrijke middelen in een vergeefse poging om de loop van de oorlog te veranderen. Binnen enkele maanden zou het Derde Rijk instorten en de Tweede Wereldoorlog in Europa eindigde in mei 1945 met de overwinning van de Geallieerden.

Slag om de Ardennen - Het laatste grote Duitse offensief 

In december 1944 lanceerde Hitler een grootschalig verrassingsoffensief door de Ardennen in het oosten van België, met als doel de geallieerde troepen op te splitsen en de haven van Antwerpen in te nemen. De aanval verraste de geallieerden en creëerde een uitstulping in hun linies - vandaar de naam in het Engels "Battle of the Budlge" voor Slag om de Ardennen. Bastogne, een strategisch belangrijke kruispuntstad in het gebied, werd het middelpunt van de Duitse aanval. Op 21 december was de stad omsingeld door gepantserde Wehrmacht eenheden en de verdedigers, de 101ste U.S. Airborne Division en andere troepen, waren afgesneden zonder voldoende voorraden of versterkingen.&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Op 22 december stuurden de Duitse strijdkrachten, vol vertrouwen in hun positie, een delegatie om een ultimatum voor overgave af te leveren aan de Amerikaanse commandant in Bastogne, brigadegeneraal Anthony McAuliffe. Het bericht beloofde “totale vernietiging” als de Amerikanen zich niet overgaven.McAuliffe moest naar verluidt lachen toen hij het briefje las en riep uit: “Nuts!”.Zijn staf stelde voor dat dit beknopte antwoord zijn officiële antwoord aan de Duitsers zou zijn.&nbsp;Bastogne verdedigen &nbsp;Het eenwoordige antwoord werd overhandigd aan de Duitse delegatie, die verbijsterd was en om opheldering vroeg.&nbsp;De Amerikanen legden uit dat het in wezen betekende: “Loop naar de hel!”.De afwijzing van de Duitse eis motiveerde de belegerde troepen en verhoogde hun moreel op een kritiek moment.&nbsp;Ondanks de erbarmelijke omstandigheden - ijskoude temperaturen, slinkende voorraden en meedogenloze Duitse aanvallen - hielden de verdedigers van Bastogne stand. Op 26 december brak het Derde Amerikaanse Leger van generaal George Patton door de Duitse linies en veroverde de stad.Het “Nuts!” antwoord werd een blijvend symbool van Amerikaanse moed en trots, en vereeuwigde de moed van degenen die in Bastogne vochten. &nbsp;Generaal Anthony McAuliffe &nbsp;Anthony Clement McAuliffe werd geboren op 2 juli 1898 in Washington D.C. Hij studeerde in 1918 af aan de militaire academie van de Verenigde Staten in West Point en diende voor de Tweede Wereldoorlog in verschillende artillerieopdrachten.&nbsp;Zijn militaire carrière was stabiel, maar onopvallend, totdat de oorlog hem in de schijnwerpers zette. &nbsp;In 1944 was McAuliffe waarnemend divisiecommandant van de 101e Airborne Divisie tijdens het Ardennenoffensief (16 december 1944 tot 25 januari 1945). Zijn leiderschap tijdens het beleg van Bastogne illustreerde niet alleen zijn strategisch inzicht, maar ook zijn vermogen om veerkracht te inspireren onder wat onoverkomelijke kansen leken.Het “Nuts!” antwoord vat zijn gevatheid en vastberadenheid samen, kwaliteiten die hem bewondering opleverden onder zijn mannen. &nbsp;Na de oorlog bleef McAuliffe in dienst van het Amerikaanse leger, waar hij opklom tot de rang van luitenant-generaal voordat hij in 1956 met pensioen ging. Hoewel zijn carrière vele prestaties omvatte, wordt hij het best herinnerd voor zijn rol in Bastogne.&nbsp;McAuliffe overleed in 1975 en werd begraven op de Arlington National Cemetery in Virginia, VS.&nbsp;De Bastogne War Rooms &nbsp;De Bastogne War Rooms, een pas geopend museum, biedt een meeslepende kijk in het beleg van Bastogne in december 1944.&nbsp;Bezoekers stappen in sleutelmomenten van de omsingeling, van commandobeslissingen tot de dagelijkse strijd van soldaten en burgers. Hoogtepunten zijn onder andere een recreatie van de commandopost van generaal McAuliffe, waar het iconische “Nuts!” antwoord werd gegeven. &nbsp;De Bastogne War Rooms zijn gericht op het vertellen van verhalen en persoonlijke ervaringen en vormen een aanvulling op de andere musea in de stad in Wallonië en bieden een frisse kijk op een van de sleutelmomenten van de Tweede Wereldoorlog. &nbsp;Deze compacte maar krachtige tentoonstelling is een must voor iedereen die zich wil verdiepen in de geschiedenis van het Ardennenoffensief.&nbsp;Ter gelegenheid van de 80-jarige verjaardag van het beleg viert het Bastogne War Museum het <a target="_blank" rel="noopener noreferrer nofollow" href="https://www.europeremembers.com/events/522/nuts-weekend-bastogne-war-museum">Weekend van de Noten van 13 tot 15 december 2024.</a>&nbsp;

Verzet in Bastogne: de beroemde “Nuts!” uitroep  

De band tussen liefde en oorlog is intiem en al zo oud als de mensheid. Onder de dreiging van de dood worden het leven en ook de liefde veel intenser beleefd. De Tweede Wereldoorlog beïnvloedde het liefdesleven van een hele generatie mensen. Ze kregen - zoals altijd - vlinders in hun buik: in de schuilkelder, de onderduik, aan het front of doodgewoon op straat. De tentoonstelling ‘Liefde in Oorlogstijd’, van 5 juni 2024 tot en met 30 maart 2025, laat zien hoe mensen elkaar onder moeilijke omstandigheden vonden. En hoe gevoelens alles kunnen doorbreken. Want wat is ‘goed’ of ‘fout’ in de liefde? In de tentoonstelling ‘Liefde in Oorlogstijd’ zien we de oorlog van zijn meest intieme, menselijke kant. Van een jongen die tijdens dwangarbeid in Duitsland zijn eerste vriendje ontmoette, tot een pas getrouwd stel dat Auschwitz overleefde, steeds weer op zoek naar een teken dat de ander nog leefde. Deze persoonlijke liefdesverhalen hadden vaak grote gevolgen, zoals: de reis van duizenden oorlogsbruiden van én naar Nederland, de minstens zovele kinderen die werden verwekt door een geallieerde of Duitse soldaat, de vervolging van homoseksuelen en de grootschalige betaalde liefde in de oorlogsjaren. Achter speciale gordijntjes kunnen volwassenen zelfs gluren naar verhalen over seks in oorlogstijd en vibrators uit de jaren 40 bewonderen.'Liefde in Oorlogstijd' is een unieke expositie waarin de bezoeker wordt ondergedompeld in de sfeer van een knus straatje in de jaren 40 met aan weerszijden volledig historisch ingerichte ruimtes. Achter de ene deur zit een huiskamer, achter de andere deur een onderduikruimte of een café waar de bevrijding gevierd wordt. Dit maakt de expositie een avontuurlijke beleving voor jong en oud. De tentoonstelling 'Liefde in oorlogstijd' is geïnspireerd door het gelijknamige boek van Steffie van den Oord, vanaf 4 juni 2024 in nieuwe druk verkrijgbaar.Het Vrijheidsmuseum toont het hartstochtelijke verhaal van de liefde met unieke topstukken zoals bladmuziek, dagboeken, liefdesbrieven en trouwjurken. Een intieme expositie met nog nooit eerder getoond materiaal, die je hart sneller doet kloppen!

The Netherlands

Liefde in Oorlogstijd

Op Kerstavond zullen er 2400 kaarsjes branden als eerbetoon aan de Canadese en Britse militairen die tijdens de Tweede Wereldoorlog het leven lieten.
Rond 17:00 uur op kerstavond zullen alle lichtjes staan en aangestoken zijn. Vanaf dan tot Tweede Kerstdag zullen de lichtjes branden en zijn de begraafplaatsen open voor publiek.

Lichtjesavond

Lichtjesavond. Kaarsjes bij de graven alle gesneuvelde militairen die hier begraven liggen, geplaatst door vrijwilligers.

Met de voorstelling ‘We’ll meet again’ staat zangtrio The Forces Sweethearts stil bij 80 jaar vrijheid in Nederland. Herinneringen worden tot leven gebracht dankzij prachtige verhalen en anekdotes uit de tijd rondom de Tweede Wereldoorlog. Dit geheel wordt muzikaal omlijst door muziek uit de jaren '30, '40 en '50. Denk aan de grote hits van onder anderen Vera Lynn, Doris Day en natuurlijk The Andrews Sisters. Kent u ze nog? ‘Bei mir bist du schon’, ‘Rum and coca cola’, ‘Those were the days’ en natuurlijk ‘We’ll meet again’! Dankzij hun prachtige driestemmige zang, swingende danspassen en stijlvolle outfits maken The Forces Sweethearts deze voorstelling tot een feest der herkenning en kunnen we samen stilstaan bij deze bijzondere mijlpaal.

Theaterconcert 'We'll meet again' - 80 jaar vrijheid

In de gemeente Geldrop – Mierlo wordt de officiële bijeenkomst gehouden op het Brits ereveld. In samenwerking met de Gemeente en het Oranjecomité Mierlo organiseert stichting “De Drie Harten “ de herdenking op het Brits ereveld aan de Geldropseweg . Tijdens deze bijeenkomst worden niet alleen de gevallenen tijdens de Tweede Wereldoorlog maar ook diegenen herdacht die nu nog steeds voor vrede vechten! Dankzij de bijdrage van de burgemeester en een vertegenwoordiging van de gemeenteraad, geestelijken, scouting, muziekkorpsen, koren, Gilden van gemeente Geldrop- Mierlo en sprekers vindt elk jaar een stemmige herdenking plaats.

Dodenherdenking

Interview met Mathieu Billa (Bastogne War Museum)

From moving veteran testimonies to thrilling reenactments, vintage planes, concerts, and moments with actors from Band of Brothers, the event was a powerful tribute this important part of history.

Herdenk het einde van de Tweede Wereldoorlog – 80 jaar later

Uitgelichte evenementen

Liefde in Oorlogstijd

Volgende evenementen

Lichtjesavond

Lichtjesavond

Theaterconcert 'We'll meet again' - 80 jaar vrijheid

Theaterconcert 'We'll meet again' - 80 jaar vrijheid

Dodenherdenking

Theaterconcert 'We'll meet again' - 80 jaar vrijheid

Onze video's

Interview met Mathieu Billa (Bastogne War Museum)

80th anniversary NUTS Weekend 2024

Blog

Twee verhalen van opmerkelijke vrouwen die je moet kennen: de engelen van Bastogne

Slag om de Ardennen - Het laatste grote Duitse offensief

Verzet in Bastogne: de beroemde “Nuts!” uitroep

Registreer uw evenement op Europe Remembers