#Verhaallijn - Frankrijk
V-wapens en -plekken: de geschiedenis van hun ontwikkeling, productie en lancering
De V-wapens, bekend als Vergelstungwaffen (vergeldingswapens), bestonden uit de Fi-103 V1 vliegende bom en de V2 raket. Het waren wapens die waren ontworpen voor strategische bombardementen op het Verenigd Koninkrijk om het tij van de oorlog in het voordeel van Duitsland te keren.
Aan het begin van de 20e eeuw probeerden verschillende pioniers aan te tonen dat het mogelijk was om door de ruimte te reizen. Zij waren de grondleggers van een nieuwe wetenschap: astrofysica. In de nasleep van de Eerste Wereldoorlog sloegen gepassioneerde wetenschappers de handen ineen om te proberen de eerste raketten te maken.
In 1930 startte het Duitse leger een raketonderzoeksprogramma om de beperkingen van het Verdrag van Versailles te omzeilen. Ze rekruteerden wetenschappers, waaronder Werner Von Braun in 1932. Hitlers opkomst in 1933 verhoogde de budgetten van het leger en in 1936 besloten ze een ultramodern onderzoekscentrum te bouwen in Peenemünde (in de Baltische Zee).
Hier ontwikkelde het leger de A4-V2 raket, waarmee een technologisch hoogstandje werd bereikt. Deze raket, die 900 kg explosieven over een afstand van 300 km kon vervoeren, was de eerste ballistische raket in de geschiedenis en het eerste object dat boven de stratosfeer vloog. De eerste succesvolle vlucht vond plaats op 3 oktober 1942 en brak records voor hoogte (90 km hoogte) en snelheid (5.500 km/u).
Tegelijkertijd ontwikkelde de Luftwaffe de Fi-103 V1 vliegende bom, die vanaf een lanceerplatform kon worden gekatapulteerd. De pulsreactor maakte het tot een angstaanjagend psychologisch wapen met zijn gebrom. De bom had een lading van 840 kg TNT en kon een afstand van 230 km afleggen.
Om deze wapens te lanceren, werd gekozen voor twee oplossingen: mobiele bases op lanceerplatforms die gemakkelijk te verplaatsen en te verbergen waren, en zware bases, Sonderbauten (speciale constructies) die werden gebruikt voor opslag en voorbereiding van de lancering. Er werden vijf zware bases gebouwd in de Cotentin en evenveel in Nord-Pas-de-Calais: Lottinghem en Siracourt voor de V1's, de bunker van Eperlecques en La Coupole voor de V2's, en Mimoyecques voor de V3.
De V-wapens werden vervaardigd in de fabriek Mittelwerk door gedeporteerden uit het kamp Mittelbau-Dora, van wie er 20.000 omkwamen tijdens hun werk.
Ter vergelding voor de landing in Normandië werden tussen 13 juni en eind augustus 1944 9.250 V1's afgevuurd vanuit Frankrijk. Daarnaast werden tussen 8 september en maart 1945 3.200 V2's afgevuurd vanuit de Benelux en Duitsland. Meer dan 15.000 mensen werden gedood, voornamelijk in Londen en Antwerpen.