Gustav Krukenberg

Gustav Krukenberg werd op 8 maart 1888 geboren in Bonn. Zijn vader was professor in de geneeskunde aan de Universiteit van Bonn en zijn moeder was een feministische auteur. Hij studeerde rechten aan verschillende Duitse en Franse universiteiten en ontving zijn doctoraat in Heidelberg in 1911. In 1907 werd hij kandidaat-officier. Tijdens de Eerste Wereldoorlog diende hij als artillerieofficier en adjudant, voordat hij in 1918 werd gepromoveerd tot kapitein.

Na de oorlog werkte hij als privésecretaris voor twee ministers van Buitenlandse Zaken. Later bekleedde hij de functie van directeur bij een Duits industriebedrijf. In 1926 werd hij met een Duitse delegatie naar Parijs gezonden, waar hij vervolgens vijf jaar verbleef. Hij bleek een getalenteerde stakeholder en diplomaat en onderhield nauwe contacten met de Franse industriële elite en pers. In april 1932 sloot hij zich aan bij de NSDAP en tot 1939 was hij directeur van een klein chemiebedrijf in Berlijn.

Bij het uitbreken van de oorlog werd hij weer majoor en diende hij als kwartiermeester bij verschillende Duitse eenheden. Nadat hij in 1943 had verzocht om te worden overgeplaatst naar de Waffen-SS, werd Krukenberg al snel gepromoveerd tot generaal-majoor. Hij werd eerst inspecteur en later commandant van de nieuwe divisie SS Charlemagne, die uit Franse vrijwilligers bestond. In april 1945 werden hij en zijn Franse SS-vrijwilligers vervoerd naar Berlijn. Hier werd Krukenberg direct aangewezen als bevelhebber van verdedigingssector C, waar ook een andere SS-divisie actief was, namelijk Nordland. De manschappen van Krukenberg slaagden erin de oprukkende Sovjettroepen zware verliezen toe te brengen. Desondanks werden ze gedwongen zich terug te trekken in het centrum van de stad. Hier vestigde Krukenberg zijn commandopost in een wagon in metrostation Stadtmitte.

Nadat hij op de hoogte was gebracht van Hitlers zelfmoord, sloot Krukenberg zich aan bij de ontsnappingsgroep en bood hij steun bij de poging om de Weidendammer Brücke te bestormen. Later verstopte hij zich een week lang in het appartement van een vriend totdat hij werd ontdekt door het Rode Leger en zich overgaf. Na meer dan tien jaar gevangenschap keerde Krukenberg in 1956 terug naar West-Duitsland, waar hij actief was in het Heimkehrerverband (vereniging voor gerepatrieerden). Gustav Krukenberg overleed op 23 oktober 1980.