Na de oorlog keerde mama terug naar haar geboortegrond, naar Bystroesjka. Hier kregen we het bericht dat onze papa vermist was geraakt. En al die jaren wisten we niks over hem. Mama heeft vele jaren op hem gewacht, hopend dat vader weer thuis zou komen.
Op een dag kwam er een man langs die samen met papa krijgsgevangen was geweest. Hij vertelde dat vader erg verzwakt was na de bevrijding, uitgeput en ziek. Pas toen verloren we alle hoop op zijn terugkeer.
Ze joegen ons een keer naar het werk, herinnerde papa’s dienstgenoot zich. Uw vader boog zich voorover om een sigaret op te rapen, hij viel en kon niet meer overeind komen. Daarna heb ik hem niet meer gezien
Wat de familie niet weet en pas in april 2005 te horen krijgt van onderzoeker Remco Reiding:
Michail wordt opgenomen in de ziekenbarak van het krijgsgevangenenkamp Stalag VI A. In april 1945 wordt hij daar bevrijd en door de Amerikanen ernstig verzwakt overgebracht naar een noodziekenhuis in Lüdenscheid. Daar overlijdt hij op 15 mei 1945 aan tuberculose.
De Amerikanen begraven Michail in Margraten. In 1947 krijgt hij een laatste rustplaats op het Sovjet Ereveld in Leusden (grafnummer 292).
Voor meer informatie, bezoek www.sovjet-ereveld.nl