Twee verhalen van opmerkelijke vrouwen die je moet kennen: de engelen van Bastogne

Toen Duitse troepen Bastogne omsingelden in Wallonië, België, werd de stad een brandpunt van hevige gevechten en lijden. De medische faciliteiten werden overweldigd en de voorraden raakten op. De gewonden overspoelden de geïmproviseerde ziekenhuizen van de stad. Verpleegsters als Augusta Chiwy en Renée Lemaire werkten onvermoeibaar samen met militaire medici om zorg te verlenen, vaak onder bombardementen en ijskoude omstandigheden.

Hun inspanningen waren niet alleen daden van medische zorg, maar ook gebaren van menselijkheid in een omgeving die daarvan verstoken was. De verzorgsters brachten troost aan soldaten ver van huis en hielpen de waardigheid van de stervenden te bewaren. Deze vrouwen waren een levensader voor de verdedigers van Bastogne.

Augusta Chiwy

Augusta Chiwy werd in 1921 geboren in wat nu de Democratische Republiek Congo is. Ze was de dochter van een Belgische vader en een Congolese moeder. Ze verhuisde als jong meisje naar België en volgde een opleiding tot verpleegster in Leuven. Toen de Slag om de Ardennen (16 december 1944 tot 25 januari 1945) begon, was Chiwy op bezoek bij haar familie in Bastogne. In plaats van te vluchten, meldde ze zich vrijwillig bij een hulppost die was opgezet door het Amerikaanse leger.

Chiwy's rol was niet zonder gevaar. Op kerstavond 1944 werd de hulppost waar ze werkte gebombardeerd, waarbij verschillende mensen omkwamen, maar ze overleefde het wonderbaarlijk. Ze stond bekend om haar moed en toewijding en verzorgde gewonde soldaten van alle rassen, ondanks dat ze zelf met discriminatie werd geconfronteerd. Na de oorlog keerde Chiwy terug naar een rustig leven, haar bijdragen werden tot op latere leeftijd nauwelijks erkend. In 2011 werd ze onderscheiden met de U.S. Army Civilian Award for Humanitarian Service. Augusta Chiwy overleed in 2015 op 94-jarige leeftijd.

Renée Lemaire

Renée Lemaire, een Belgische verpleegster geboren in Bastogne in 1914, was een andere Engel van Bastogne. Lemaire was opgeleid als verpleegster en keerde terug naar haar geboortestad toen het oorlogsfront zich in de loop van 1944 verplaatste van Noord-Frankrijk naar Oost-België. Tijdens het beleg van Bastogne was ze vrijwilligster in een geïmproviseerd ziekenhuis in de kelder van een van de huizen in de stad.

Op kerstavond 1944 werd het ziekenhuis getroffen door een Duitse bom die Renée Lemaire en 30 van haar patiënten doodde. Ondanks haar dood vond het verhaal van Lemaire diepe weerklank en werd ze een symbool van de veerkracht van het Belgische volk. Ze ligt begraven in Bastogne en haar begraafplaats dient als gedenkteken voor hen die haar offer eren.

Het monument voor de verpleegsters van Bastogne

Het Monument voor de Verpleegsters van Bastenaken ligt net buiten Bastenaken op de weg naar het Bastogne Oorlogsmuseum herdenkt de vrouwen die als verpleegsters dienden tijdens het Ardennenoffensief. Augusta Chiwy en Renée Lemaire behoren tot degenen die geëerd worden door dit monument, dat dient als herinnering aan de buitengewone bijdragen van verpleegsters tijdens oorlogstijd. Het monument benadrukt de onmisbare rol die vrouwen speelden in het ondersteunen van de geallieerde oorlogsinspanning en het behouden van de menselijkheid van degenen die in het conflict betrokken waren.